Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Δεκέμβριος, 2012

Καρχαρίες - Γιενς Μπιέρνεμπου

Kαρχαρίες - Γιενς Μπιέρνεμπου [...]    "Το βλέπω! Το βλέπω!" φώναζε ο Βέλγος: "Το φλεγόμενο άρμα έρχεται μέσα σ' ένα σύννεφο!"    Σχεδόν κανένας δεν καταλάβαινε τα λόγια, αλλά όλοι καταλάβαιναν τι εννοούσε, γιατί καθώς φώναζε έδειχνε κατά τον ουρανό. Οι δυό πιάστηκαν χέρι-χέρι κι ο χόρός έγινε τώρα άγριος, εκστατικός. Θά 'λεγε κανείς ότι το πλήρωμα δεν έβρισκε πια το θέαμα αστείο, αλλά είχε αρχίσει να νιώθει δέος. Οπωσδήποτε, οι θεατές είχαν αρκετά σκοτεινή έκφραση, καθώς παρακολουθούσαν αυτό το ξέσπασμα των ποσειδώνιων δυνάμεων, το γεμάτο οράματα και τρέλα.    Για πολλούς από τους άνδρες του πληρώματος, άλλωστε, δεν υπήρχε διαφορά ανάμεσα στην τρέλα και την επαφή με το θείο. Μάγοι, σαμάνοι, νυχτερινά όργια και άγριοι, τελετουργικοί χοροί, δαίμονες και δαιμονομανία ήταν τα φυσικά συστατικά της παιδικής ηλικίας τους. Οι λευκοί ήταν σχεδόν οι μόνοι που δεν είχαν κανένα δεσμό με το υπερφυσικό.    Το περίεργο ήταν ότι ίσα-ίσα δυο λευκοί είχαν

εσύ όπως λέμε μαζί - Άννα Νιαράκη

εσύ όπως λέμε μαζί - Άννα Νιαράκη Ξέρω τι μας ενώνει. Οι γραμμές των χεριών σου φτιάχνουν πεντάγραμμα, να στριμώχνονται νότες οι ανάσες μας... Και είναι και αυτές οι μικρές ρωγμές στα χείλη σου που μέσα τους κρύβεται όλο το νόημα της επιθυμίας. Εκεί, πίσω από το αυτί σου, συγκεντρώνεται όλος ο χώρος που χρειάζομαι για να υπάρχω. Αλήθεια, άλλο χώρο δεν θέλω, μπορώ να ανασαίνω ήσυχη μες στα μαλλιά σου. Ξέρω τι μας ενώνει. Όλα αυτά που μας χωρίζουν από τους άλλους. από τη ποιητικη συλλογή 'Τετράδιο πειραμάτων' - Άννα Νιαράκη

Τζάνκι - Ουίλιαμ Μπάροουζ

Τζάνκι - Ουίλιαμ Σ. Μπάροουζ [...]    Πολλά έχουν ειπωθεί για την αφροδισιακή δράση του χόρτου. Για κάποιον λόγο οι επιστήμονες είναι απρόθυμοι να αποδεχτούν την ύπαρξη αφροδισιακών ουσιών, οπότε και οι περισσότεροι φαρμακολόγοι ισχυρίζονται πως "δεν υπάρχουν στοιχεία που να συνηγορούν στην επικρατούσα άποψη πως το χόρτο διαθέτει αφροδισιακή δράση". Μπορώ να πω με σιγουριά πως το σεξ υπό την επήρειά του είναι απολαυστικότερο. Αυτή την άποψη μπορεί να την επιβεβαιώσει ο οποιοσδήποτε έχει χρησιμοποιήσει καλής ποιότητας χόρτο.    Άλλοι λένε πως αν καπνίζεις χόρτο τρελαίνεσαι. Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μια μορφή τρέλας η οποία προκαλείται από την υπερβολική χρήση χόρτου. Αυτή η πάθηση διαφέρει ανάλογα με τις συνθήκες. Προφανώς το χόρτο που διακινείται στις ΗΠΑ δεν είναι αρκετά δυνατό ώστε να σε ξετινάξει και η ψύχωση λόγω χρήσης χόρτου σπανίζει στην Αμερική. Ωστόσο στη Μέση Ανατολή θεωρείται συνηθισμένη. Η ψύχωση που προκαλείται από τη χρήση χόρτου μοιάζει κάπως με τρο

...καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς - Χρόνης Μίσσιος

...καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς - Χρόνης Μίσσιος [...]    Θέλω να σου μιλήσω για τα παλιά, για την παρέα. Εσύ ήσουνα τυχερός, πέθανες τότε, και μάλιστα από σφαίρα. Εμείς, ασ' τα, σαν κότες μας σεργιανάγανε από κοτέτσι σε κοτέτσι: Κέρκυρα, Γεντί Κουλέ, Αβέρωφ, Αίγινα, Γυάρο, Αλικαρνασσό, Μακρονήσι, Άι Στράτη... Από γεωγραφία γίναμε ατσίδες, άσ' τα, κι από επαναστατική διαπαιδαγώγηση, που λένε, δεν πήγαμε πίσω... Να δείς αγώνες μελετημένους κάθε φορά που χάναμε και μπαίναμε στο κοτέτσι, να σου φύγει το καφάσι. Κάτι απεργίες πείνας τρελές, πέντε λεπτά παράταση στο άνοιγμα των κελιών, για να μας παίρνουν το πρωί και όχι αποβραδίς για εκτέλεση, και άλλα. Τους γαμήσαμε τη μάνα, που λένε.... Τι να σου πω, κάθε φορά που χάναμε και μπαίναμε στο κοτέτσι, βρίσκαμε το... επαναστατικό μας περιεχόμενο. Κι από χαφιέδες, άλλο πράμα, τι να σου πω. Περίεργοι άνθρωποι, αλήθεια. Εμείς βέβαια τους είχαμε απομονωμένους, τους βρίζαμε, γενικά τους κάναμε τη ζωή δύσκολη, αλλά αυτοί εκεί, μαζί μας,

Ντομάτα με γεύση μπανάνας - Χρόνης Μίσσιος

Ντομάτα με γεύση μπανάνας - Χρόνης Μίσσιος [...]    Ο Μπίλη Τζο, πριν αρχίσει την έρευνα σε μια περιοχή, μελετούσε όχι μόνο την ιστορία της, αλλά και τους μύθους και τους θρύλους του τόπου. Ο μύθος, το λοιπόν, όσος σωζόταν φυσικά, έλεγε πως στα κατάφυτα βουνά της Αρκαδίας, στα δροσερά λαγκάδια και στις γάργαρες πηγές τους, ζούσαν οι πανέμορφες γαλάζιες πεταλούδες που τη νύχτα της πανσελήνου μεταμορφώνονταν σε φιλήδονες, λάγνες νεράιδες. Αυτές μπλέχτηκαν στα τρελά δίχτυα του έρωτα και χάρισαν το μυστικό του ίπτασθαι στους ωραίους εφήβους της περιοχής. Οι θεοί τις τιμώρησαν σκληρά γι' αυτή τνμ αυθαίρετη διατάραξη της φυσικής τάξης - τις καταδίκασαν να στερούνται αιωνίως τον έρωτα, να αυτογονιμοποιούνται και να αυτοαναπαράγονται. Τέτοια μοναξιά. Τι να τις κάνεις τις χάρες και την ομορφιά, όταν δεν μπορείς να τα μοιράζεσαι, να τα χαρίζεις. Πως να ερωτευτείς, πως να λατρέψεις τον εαυτό σου; Εσύ και το είδωλό σου στον καθρέφτη. Τέτοια μοναξιά, να 'χεις τόσα να δώσεις, και να