Μάιλς - Αυτοβιογραφία - Μάιλς Ντέιβις & Κούινσυ Τρουπ

Μάιλς - Αυτοβιογραφία - Μάιλς Ντέιβις & Κούινσυ Τρουπ

[...]

   Ήμουνα και επαναστάτης και μαύρος και αντικομφορμιστής και κουλ και οργισμένος και σοφιστικέ και καθαρός σ' όλα μου. - ή όπως αλλιώς θέλετε να το χαρακτηρίσετε - ήμουν λοιπόν όλα αυτά μαζί κι άλλα πολλά ακόμα. Αλλά έπαιζα και τα κέρατά μου στην τρομπέτα κι είχα μια καταπληκτική ορχήστρα, η αναγνώριση επομένως δε στηρίχτηκε μονάχα στην εικόνα του επαναστάτη. Έπαιζα την τρομπέτα μου και διεύθυνα την καλύτερη ορχήστρα που υπήρχε στην πιάτσα, μια ορχήστρα δημιουργική, επινοητική, σφιχτοδεμένη και καλοδουλεμένη. Και κατά τη γνώμη μου, αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο κερδίσαμε τελικά την αναγνώριση.

[...]

   Στην Ευρώπη και στην Ιαπωνία σέβονται την κουλτούρα των μαύρων, ενώ οι λευκοί της Αμερικής προτιμούν να προβάλλουν λευκούς σαν τον Έλβις Πρίσλεϋ, για παράδειγμα, που αντέγραφε τους μαύρους, παρά να προωθήσουν το πρωτότυπο. Δίνουν ένα σωρό λεφτά στα λευκά ροκ συγκροτήματα, για να τα διαφημίσουν και να το παίξουν μαύροι. Δεν τρέχει τίποτα, όμως, γιατί όλοι ξέρουν ότι ο Τσακ Μπέρυ ξεκίνησε την όλη ιστορία, κι όχι ο Έλβις. Όπως επίσης ξέρουν ότι ο Ντιουκ Έλινγκτον ήταν ο "Βασιλιάς της Τζαζ" και όχι ο Πωλ Γουάιτμαν. Όλος ο κόσμος το ξέρει αυτό. Αλλά δε θα το δείτε γραμμένο στα βιβλία της ιστορίας, παρά μόνο όταν βρούμε τη δύναμη να γράψουμε εμείς τη δικιά μας ιστορία και να πούμε πως έγιναν τα πράματα από τη δική μας τη μεριά. Κανένας άλλος δε θα τη γράψει για μας, και μάλιστα όπως πρέπει κανονικά να γραφτεί.

[...]

Αποσπάσματα από το "Μάιλς - Αυτοβιογραφία" - Μάιλς Ντέιβις & Κούινσυ Τρουπ