Έθιμα ταφής - Χάννα Κεντ

Έθιμα ταφής - Χάννα Κεντ

[...]

   Εφημέριε Τότι, τράβα την καρέκλα σου πιο κοντά Θα σου πω πώς ήταν στ' αλήθεια.

   Το σιχαινόμουν που ήμουν παραδουλεύτρα του. Τη μια νύχτα ήμουν η ερωμένη του, το λαχάνιασμά του πάνω στο δικό μου. Και την επόμενη ήμουν η Άγκνες, η παραδουλεύτρα. Ούτε καν η οικονόμος του! Και οι ψυχρές διαταγές του άρχισαν να μοιάζουν τιμωρίες.

   "Φέρε τα πρόβατα από το λιβάδι. Άρμεξε την αγελάδα. Άρμεξε τις προβατίνες. Φέρε νερό. Μάζεψε τις στάχτες κι άντε να τις σκορπίσεις το χώμα. Τάισε τη Θόρανα. Καν' την να σταματήσει το κλάμα. Καν' την να σταματήσει το κλάμα! Αυτό το δοχείο είναι βρώμικο. Πες στη Σίγκα να σου δείξει πως πλένουμε τα ποτήρια".

   Καταλαβαίνεις τι σου λέω, πάτερ; Ή την νομίζεις την αγάπη σταθερή κι αμετάβλητη; Έχεις αγαπήσει ποτέ γυναίκα; Κάποιο πρόσωπο που να το αγαπάς τόσο όσο μισείς τη δύναμη και την εξουσία που έχει απάνω σου;

[...]

Απόσπασμα από το "Έθιμα Ταφής" - Χάννα Κεντ